Αναδρομή στην ιστορία αυτού του ακραίου Βορειοδυτικού προαστείου που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του μεγαλύτερου λιμανιού της Ελλάδας του λιμένα του Πειραία. Η Δραπετσώνα πρωτοκατοικήθηκε περίπου το έτος 1830, κυρίως από νησιώτες. Μέχρι δε και το έτος 1900 ήταν υποβαθμισμένη με πολλά προβλήματα κυρίως διαβίωσης. Η πρώτη εκκλησία κοντά στο λιμάνι, στα αρχικά όρια της, ήταν η εκκλησία του Αγ. Διονυσίου, όπου κατ' άλλους η ύπαρξη της είναι από το 1805. Το 1834 ένα μέρος της περιοχής παραχωρήθηκε στο Δήμο Πειραίως από την εκκλησία για να χρησιμέυσει σα νεκροταφείο με τον όρο να ανακαινιστεί ο Ναός. Μεταξύ του 1883-1887 αγοράστηκαν από το Δήμο Πειραίως οικόπεδα στην Ευγένεια για να ιδρυθεί εκεί νέο νεκροταφείο. Το καινούριο νεκροταφείο δημιουργήθηκε ανάμεσα στο 1892-1895 και άρχισε να χρησιμεύει από το 1904. Η οριστική μεταφορά στο νεκροταφείο της Αναστάσεως έγινε το 1909 και από το 1909 άρχισε να χρησιμοποιείται.
ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ της η ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ
Το τοπωνύμιο "Δραπετσώνα" έφτασε από στόμα σε στόμα, παρεφθαρμένο μέχρι σήμερα. Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για τη προέλευση του τοπωνυμίου αυτής της περιοχής με πολλές και διάφορες εκδοχές. Οι πιο πιθανές εκδοχές αναφέρονται στα γραφτά ως εξής: Πιθανόν οι ερημωμένες επιφάνειες που έμοιαζαν με τραπέζι να έδωσαν την ιδέα στους τότε απομέιναντες κατοικούς να την ονομάσουν έτσι. Μπορεί, λοιπόν, να λεγόταν "ΤΡΑΠΕΖΩΝ" ή "ΤΡΑΠΕΖΩΝΑ". Μια άλλη εκδοχή σε σκόρπιες πληροφορίες επί Τουρκοκρατίας, είναι ότι στις ερημωμένες περιοχές σύχναζαν τυχοδιώκτες, λαθρέμποροι, γιατί τότε τα χρόνια εκείνα ήταν το μοναδικό δύσβατο σημειό και ήτανε δύσκολο να τους ανακαλύψουν και έλεγαν ότι: (Δραπέτες-ζώντας εκεί) σχηματίζοντας τη λέξη "ΔΡΑΠΕΤ-ΖΩΝΤΑ". Η Δραπετσώνα τελικά πήρε το όνομα της καθαρά πια Ελληνικά ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ μετά την Μικρασιατική καταστροφή όταν πρόσφυγες κυνηγημένοι από του Τούρκους δημιούργησαν συνοικισμούς σε διάφορα μέρη της περιοχής αυτής...
Το ωράριο λειτουργίας του σχολείου είναι καθημερινές από 18.30 έως 23.00, εκτός Σαββάτου, Κυριακής και επισήμων αργιών.